O życiu i twórczości Kazimierza Górnickiego wiadomo wciąż niewiele.
Kazimierz Gornicki urodził się w 1838 r. w Kieleckiem w rodzinie Stanisława i Marii Sojczyńskich. Po ukończeniu gimnazjum, studia artystyczne odbył w ASP Warszawie w latach 1856-1861. Już jako student uzyskiwał nagrody na pokazach prac.
Do Suwałk przyjechał w 1861 roku, tu założył rodzinę i tu zmarł 20 marca 1889 r.
Informacje o suwalskich latach artysty nie są obszerne. Kazimierz Górnicki, uczył kaligrafii i rysunku w suwalskim gimnazjum. Wiadomo, że oprócz pracy pedagogicznej, w której osiągał dobre wyniki, zajmował się twórczością.
Malował pejzaże, portrety i obrazy o treści sakralnej. Dzieła swoje wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Według jego obrazów rytowano w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX w. ilustracje do "Tygodnika Ilustrowanego".
Dziś obrazy Górnickiego można podziwiać w kościołach parafialnych w Bakałarzewie, Jeleniewie i konkatedrze św. Aleksandra w Suwałkach. Przez wiele lat wisiały tam nie wzbudzając zainteresowania, co do swojego pochodzenia i autorstwa. Dziś ponownie odkryte, są odrestaurowane i odzyskały pierwotny wygląd.
W jeleniewskim kościele jest sześć obrazów K. Górnickiego są to: Ukrzyżowanie, Najświętsze Serce Jezusa, Chrzest Chrystusa w Jordanie, Matka Boska Pocieszycielka, Św. Kazimierz, Wskrzeszenie Piotrowina.
W bakałarzewskim kościele natomiast znajdują trzy dzieła Górnickiego. Największe, o wymiarach 155x214 cm przedstawia scenę Zwiastowania NMP, dwa pozostałe to Chrzest Chrystusa w Jordanie i Św. Józef z Dzieciątkiem Jezus.
W konkatedrze św. Aleksandra w Suwałkach, w ołtarzu kaplicy bocznej: Wniebowzięcie NMP i Chrystus dźwigający krzyż są dziełami K. Górnickiego.
